Roman Stanisław Czajka, urodzony 9 sierpnia 1930 roku w Piotrkowie Trybunalskim. „Krótki” – tak nazywano go podczas służby w Konspiracyjnym Wojsku Polskim, posiadał duży potencjał dowodzenia i kierowania akcjami.
Podczas swojej działalności zorganizował wiele trudnych misji, których nie potrafiła zatrzymać żadna służba. Wiele razy był oskarżany o konspirację, jednak tylko raz musiał odbyć karę, którą udało mu się skrócić dobrze zaplanowaną ucieczką.
20 kwietnia 1946 żołnierze KWP odbili Radomsko, jednak ta sytuacja nie spodobała się władzom. Postanowiono zaostrzyć rygor, co oznaczało liczne przesłuchania, a w efekcie aresztowania i postawienie ostatecznego wyroku. Zatrzymano 17 żołnierzy. Akt oskarżenia zakładał poważne wykroczenia, w tym udział w zdarzeniach, które nie miały miejsca. Wraz z 17 oskarżonymi był 16-letni Roman Czajka.
Z racji amnestii i młodego wieku darowano mu karę śmierci, ale skazano na wieloletni pobyt więzieniach, z których uciekał. Działalność w tajnej służbie, wiązała się z licznymi konsekwencjami(…).Jego pierwsze ‘problemy’ z zasadami narzuconymi przez ZSRS, pojawiły się w wieku 16 lat, kiedy cudem uniknął śmierci. Następne dotyczyły nielegalnej działalności, przynależności do Polskich Powstańczych Sił Zbrojnych i innych ‘niewygodnych’ działań dla ZSSR.
Roman Czajka był człowiekiem skromnym, ale z wielkim sercem. O swojej działalności nie chwalił się ani nie mówił zbyt dużo, dlatego nawet najbliżsi nie potrafią opowiedzieć o jego losach z czasów służby.
Autorami biogramu są:
Julia Wrońska, Joanna Jurek, Lena Mielczarek, Aleksandra Hoffman, Michalina Olczyk - uczennice klasy III z Gimnazjum nr 4 im. Władysława Jagiełły w Piotrkowie Trybunalskim, opiekunowie: Aleksandra Piekarska, Edyta Wróbel.