Menu

Żołnierze Wyklęci

Zapomniani Bohaterowie

Gen. bryg. NSZ Zygmunt Broniewski „Bogucki”

Jego ojciec był przemysłowcem, właścicielem majątku i cukrowni Garbów, nieopodal Lublina. Zdobył staranne wykształcenie, ukończył Akademię Rolniczą w Niemczech. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej. Po wybuchu rewolucji bolszewickiej zebrał Polaków służących w jego pułku i przedarł się z nimi do I Korpusu Polskiego gen. J. Dowbora-Muśnickiego. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie dosłużył się stopnia majora. W okresie międzywojennym administrował swoimi majątkami. Od 1940 r. był członkiem Organizacji Wojskowej Związku Jaszczurczego. Pełnił funkcję komendanta Okręgu Lubelskiego ZJ. Po powstaniu NSZ objął stanowisko komendanta Okręgu III Lublin NSZ. Mimo deklaracji o chęci scalenia z AK do końca pozostał w NSZ. Po śmierci płk. Stanisława Nokoniecznikowa „Kmicica” został p.o. komendanta głównego NSZ–ZJ (niescalonego). 5 VII 1945 r. wydał rozkaz o zawieszeniu działalności oddziałów NSZ. W sierpniu 1945 r., zagrożony aresztowaniem przez UB, opuścił Polskę i dotarł do Brygady Świętokrzyskiej, która przebywała w tym czasie w południowych Niemczech, a następnie do II Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa. Pełnił tam funkcję dowódcy ośrodka szkoleniowego kompanii wartowniczych, w które przekształcono Brygadę. Wyjechał do Francji. Zmarł 23 VI 1949 r. Pochowano go w Duran na południu Francji. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl. i Krzyżem Walecznych.