Menu

Żołnierze Wyklęci

Zapomniani Bohaterowie

Ppłk Władysław Liniarski „Mścisław”

Pochodził z rodziny chłopskiej. Naukę w gimnazjum w Jędrzejowie przerwała wojna. Od 1916 r. działał w POW. W 1919 r. wstąpił do WP i służył w charakterze podoficera i oficera służby stałej. Walczył w wojnie z bolszewikami. Przed wybuchem wojny dowodził batalionem 62. pp w Bydgoszczy. W wojnie 1939 r. walczył na Pomorzu i Kujawach oraz w bitwie nad Bzurą. Po zranieniu w Puszczy Kampinoskiej dostał się do niewoli niemieckiej. Udało mu się uciec. Początkowo pozostawał w dyspozycji KG ZWZ w Warszawie. W październiku 1940 r. wysłany wraz z kilkoma innymi oficerami na Białostocczyznę, która znajdowała się pod okupacją niemiecką. Wyznaczony na szefa Oddziału III (Sztabu Komendy Obszaru Białystok ZWZ). Tropiony przez NKWD, uniknął aresztowania. W okresie od października 1941 do kwietnia 1942 r. był komendantem Obszaru Białystok ZWZ–AK, a następnie od 1942 r. komendantem Okręgu Białystok AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej zreorganizował Okręg, przystosowując go do walki w nowych realiach. Nie podporządkował się rozkazowi rozwiązania AK. W lutym 1945 r. rozkazał kontynuować walkę pod szyldem Armia Krajowa Obywatelska (AKO). W czerwcu podporządkował się dowództwu DSZ. Aresztowany przez UB 30 VII 1945 r. w Brwinowie. Był najdłużej sprawującym funkcję komendanta okręgu. Za działalność konspiracyjną został odznaczony w 1944 r. Krzyżem Virtuti Militari V kl., a rok później Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Poddany okrutnemu śledztwu, w którym wymuszono na nim podpisanie 15 VIII 1945 r. listu w sprawie ujawnienia Okręgu. W grypsach wysyłanych z więzienia nawoływał do nieujawniania się. 20 V 1946 r. WSR w Warszawie skazał go na karę śmierci, zamienioną w drodze łaski przez Bolesława Bieruta na 10 lat pozbawienia wolności. Więzienie opuścił 13 IV 1954 r. Mieszkał w Warszawie. Zmarł 14 IV 1984 r. W 2010 r. pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.