Menu

Żołnierze Wyklęci

Zapomniani Bohaterowie

Ppłk NSZ Tadeusz Zieliński „Dyzma”

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Po ukończeniu gimnazjum, kultywując tradycje rodzinne, rozpoczął naukę w szkołach wojskowych, po czym rozpoczął służbę w 7. ppLeg. Walczył w wojnie z bolszewikami, podczas której został odznaczony Krzyżem Walecznych. W okresie międzywojennym był zawodowym oficerem WP, m.in. wykładowcą w Szkole Oficerskiej we Włodzimierzu Wołyńskim i oficerem 44. pp w Równem. Walczył w wojnie 1939 r. Początkowo działał w ZWZ, po czym przeszedł do NOW, był komendantem Powiatu Krasnystaw. Był przeciwnikiem scalenia z AK, w 1942 r. wstąpił do NSZ i objął tam stanowisko komendanta Powiatu Chełm. Jesienią 1944 r. inspektor Inspektoratu „A” (Chełm, Krasnystaw, Lubartów) w Okręgu III NSZ–AK. Następnie pełnił funkcję komendanta Komendy Ziem Wschodnich NSZ (okręgi Lublin, Podlasie, Rzeszów). Po rozwiązaniu KZW w lipcu 1945 r. został komendantem Obszaru II NZW. 18 III 1946 r. aresztowany w Warszawie przez UB. Przeszedł bardzo ciężkie śledztwo. 3 XI 1947 r. WSR w Warszawie skazał go na dwukrotną karę śmierci, którą na podstawie amnestii zamieniono na karę piętnastu lat więzienia. 28 X 1955 r. otrzymał urlop w jej odbywaniu ze względu na zły stan zdrowia, następnie zwolniony warunkowo. Mieszkał w Podkowie Leśnej koło Warszawy. Zmarł 11 I 1992 r.