Przed wojną zdobył średnie wykształcenie, uzyskując świadectwo dojrzałości w gimnazjum w Radomsku. Działał jako członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Wojna zastała go w 77. pp w Lidzie, gdzie odbywał zasadniczą służbę wojskową. W stopniu podporucznika przeszedł szlak bojowy pułku we wrześniu 1939 r. Jego jednostka była częścią składową 19. DP i Armii „Prusy”. Następnie do maja 1940 r. przebywał we Lwowie, po czym przedarł się do GG i dotarł do Radomska. Podjął pracę w zakładach „Metalurgii”. W szeregach Obwodu Radomsko ZWZ–AK znalazł się na przełomie 1941 i 1942 r. Początkowo dowodził plutonem, a następnie Ośrodkiem nr 1 w Radomsku. W czerwcu 1944 r. objął stanowisko zastępcy komendanta AK m. Radomska. W lipcu 1944 r. został aresztowany przez gestapo i wywieziony do obozu w Gross-Rosen, skąd powrócił w maju 1945 r. Na nowo podjął wykonywaną poprzednio pracę zawodową. W lutym 1946 r. nawiązał łączność z szybko rozwijającą się organizacją podziemną dowodzoną przez kpt. Stanisława Sojczyńskiego „Warszyca” i znalazł się w szeregach KWP. Już w marcu objął dowództwo nad Komendą Powiatową KWP krypt. „Motor”, która obejmowała swoim zasięgiem powiat Radomsko. Po miesiącu został dowódcą oddziału partyzanckiego Służba Ochrony Społeczeństwa, operującego w powiatach Częstochowa i Radomsko, liczącego ponad czterdziestu ludzi. W nocy z 19 na 20 IV 1946 r. połączył siły z partyzantami por. Jana Rogółki „Grota” i wspólnie z nimi opanował Radomsko. Z miejscowych aresztów uwolniono 57 więźniów. Następnego dnia stoczył zwycięską bitwę z grupą pościgową KBW i 6. pp. w okolicach wsi Graby. Po częściowym rozbiciu koło Papilarni 22 kwietnia, rozwiązał oddział. Po kilku tygodniach doszło do jego odtworzenia pod krypt. „Warszawa”. Na skutek ciągłych obław rozwiązał jednostkę na przełomie lipca i sierpnia 1946 r. Zgodnie z opracowanym przez łódzkich funkcjonariuszy WUBP planem do Warszawy zwabił go agent UB podający się za łącznika od gen. Władysława Andersa. 31 VIII 1946 r. „Klinga” został aresztowany. Po ciężkim śledztwie, 17 XII 1946 r WSR w Łodzi skazał go w procesie dowództwa KWP na karę śmierci. Rozstrzelano go 19 II 1947 r. w więzieniu Łodzi. Stało się to na trzy dni przed wejściem w życie amnestii. Miejsce pochówku nieznane.